سخن روز /
کشاورزی پویا راه کار ریشه کنی فقر در جهان
1398/07/23
سابقه برگزاری روز جهانی ریشه کنی (مبارزه با ) فقربه سال 1987 و گردهمایی حدود 100 هزار نفر در میدان حقوق و آزادی بشر در میدان تروکادرو، پاریس، باز می‌گردد که محل امضای اعلامیه جهانی حقوق بشر در سال 1948 بوده است. براساس ماده 25 اعلامیه جهانی حقوق بشر، برخورداری از امکانات مناسب رفاهی، از جمله دسترسی به خوراک، پوشاک، مسکن و خدمات درمانی و اجتماعی کافی از جمله حقوق اساسی تمامی افراد است. گردهمایی سال 1987 به یاد قربانیان فقر، گرسنگی، خشونت و ارعاب و سرکوب صورت گرفت و مجمع عمومی سازمان ملل متحد با تصویب قطعنامه‌ای در سال 1993 روز 17 اکتبر را به عنوان روز جهانی ریشه کنی فقر به رسمیت شناخت و برگزاری آن را به کشورهای عضو سازمان توصیه کرد . شعار امسال این مناسبت جهانی مشارکت برای کمک به کودکان ،خانواده ها و جوامع فقیر است.
فقر مطلق به وضعیتی گفته می‌شود که در آن، افراد توانایی تامین مایحتاج ضروری را برای تداوم زندگی ندارند. آنان از تأمین نیازهای اساسی همچون خوراک، پوشاک، سرپناه، آب تمیز، امکانات بهداشتی، آموزش و اطلاعات ناتوان هستند.
در حال حاضر فقیر مطلق به افرادی اطلاق می‌شود که با درآمد 1٫905 دلار در روز و کمتر زندگی می‌کنند. این مقدار بر اساس تعریف بانک جهانی از فقر مطلق در سال 1996 به دست آمده است. در سال 1996 فقر مطلق به درآمد یک دلار در روز و کمتر گفته می‌شد. فقر مطلق فقط تابع درآمد افراد نیست، بلکه میزان دسترسی آن‌ها به خدمات اجتماعی همچون درمان، جاده و امنیت نیز در آن تاثیر دارد. طبق آمار بانک جهانی، در حال حاضر 96 درصد افرادی که در فقر مطلق زندگی می‌کنند در جنوب آسیا، آفریقای سیاه، منطقه کارائیب و آسیا و اقیانوسیه ساکن هستند.
ریشه کنی فقر یکی از مهم ترین ابعاد توسعه پایدار جهانی است و با توجه به اهمیت آن ، در حال حاضر متخصصان زیادی در جهان وجود دارند که موضوع فقر و توسعه پایدار را در اولویت تحقیقات خود قرار داده اند. آقای جفری ساشز اقتصاد دان مطرح جهانی و رئیس “موسسه زمین” دانشگاه کلمبیا، در کتاب خود با عنوان ” پایان فقر : فرصتهای افتصادی عصر ما” موضوع فقر را از دیدگاه اقتصادی مورد کندو کاو قرار داده است. او با بررسی نمونه هایی از نظام های اقتصادی جهان همچون بولیوی، لهستان، روسیه و… به رابطه غلط و معیوب بین کشورهای قدرتمند و ضعیف جهان می پردازد. اوهمچنین این نکته را مورد بررسی قرار می دهد که چگونه فقیرترین اقشار جهان در اثر فقر مفرط ثبات خود را از دست داده اند و به این خاطر به منشأ خشونت، ناآرامی و تروریسم جهانی بدل شده اند.
نویسنده ی این کتاب به شرح گزینه ها و راهکارهایی می پردازد که ما را به جهان ایمن تری می رساند. جهانی که بر پایه احترام واقعی به حیات بشری بنا شده است. نویسنده در این کتاب معتقد است که مبارزه با بیماری ها، توسعه علوم مفید و تحصیلات فراگیر، تأمین زیر ساختهای حیاتی و وحدت عمل در کمک به افراد فقیر است که می تواند بازار را به عنوان موتور قدرتمند توسعه، به حرکت در آورد. نحوه استفاده از ثروت برای پایان دادن به رنج و مصائب افرادی که هنوز در تله فقر گرفتارند و ایجاد یک جامعه انسانی واحد، چالش اصلی نویسنده است. او ادعا دارد که می خواهد مسیر همواری به سوی صلح و سعادت ترسیم کند؛ به گونه ای که مبنای این راه به وضوح نشان بدهد که اقتصاد جهانی چطور به جایگاه امروز رسیده است و این که نسل ما در بیست سال آینده با بسیج امکانات و توانمندی های خود چطور به ریشه کنی “فقر به جای مانده”، خواهد پرداخت.
فائو ریشه کن کردن فقر وگرسنگی در جهان را نیازمند تغییرات اساسی در اقتصاد روستایی می داند چرا که 70 درصد از مردم فقیر در جهان در روستاها زندگی می کنند جایی که مردم برای امرار معاش به کشاورزی، ماهیگیری و جنگلداری وابسته هستند. برای رسیدن به این هدف دولت ها باید برای سرمایه گذاری بیشتر بخش خصوصی در بخش کشاورزی فرصت ایجاد کنند و در کنار آن برنامه های حمایتی اجتماعی را برای اقشار آسیب پذیر تقویت کرده و تولیدکنندگان غذا را به مناطق شهری متصل کنند. کشاورزان خرد برای افزایش بهره وری و درآمد خود نیازمند استفاده از روش های کشاورز پایدار و روز دنیا هستند. داشتن جوامع روستایی پایدار نیازمند رویکردی زیست محیطی نسبت به این جوامع است که نیازمند استفاده از قدرت نوآوری های تکنولوژی و ساختن فرصت های شغلی باثبات و ارزشمند است.
نقش تعاونیهای کشاورزی در مناطق روستایی که مردم از سوء تغذیه و فقر رنج می برند در زمینه اشتغالزایی بسیار پر رنگ است. تعاونیهای کشاورزی در زمینه های مذکور نقش بسیار حائز اهمیتی دارند. آنها نه تنها باعث می شوند که تعاونیها به منابع مورد نیاز دسترسی داشته باشند بلکه به آنها کمک میکنند تا محصولات خود را به بازارهای هدف برده و به فروش برسانند. تعاونیهای کشاورزی به کشاورزان این فرصت را میدهد تا در روند تصمیم گیری نقش داشته باشند، مالکیت زمینهایی را که در آن کار میکنند در اختیار داشته و قدرت چانه زنی خود را حفظ کنند.
در سال 2015 که خط فقر مطلق 1٫25 دلار در روز بود، درآمد 1٫4 میلیارد نفر در جهان مستقیما از طریق کشاورزی حاصل می‌شد. فناوری‌ها و پیشرفت‌های حاصله در حیطه کشاورزی می‌توانند به کاهش گرسنگی در جهان کمک شایانی کنند. این فناوری‌ها شامل ابزارهای کاشت، داشت و برداشت و همچنین روش‌های تولید محصولات کشاورزی در شرایط سخت هستند.
امروزه فناوری‌های وجود دارند که می‌توان به کمک آن‌ها، در زمین‌هایی که غلظت نمک در آن‌ها بالا است، برنج کاشت. فناوری‌ علاوه بر ارائه ابزار، دانه و روش‌های مدرن برای کشاورزی، با افزایش سطح آگاهی کشاورزان، تامین اطلاعات در مورد وضعیت آب‌وهوا و خشک‌سالی، بازدهی کار کشاورزان افزایش دهد. این مسئله تاثیری مستقیم بر کاهش فقر و گرسنگی در جهان دارد.

تعداد مشاهده خبر3032 بار
تصاویر مرتبط


    RatingTitle
    :3 :1
    مشاهده نظرات (تعداد نظرات 0)

    ارسال نظرات
    نام
    آدرس پست الکترونیکی شما
    شماره تلفن
    توضیحات
    خواندن کد امنیتی تغییر کد امنیتی
    کد امنیت
    Powered by DorsaPortal